A V U K A T L A R
A T T O R N E Y S A T L A W
EŞİN ÇALIŞMAMASI YA DA EŞİNİ ÇALIŞMAYA ZORLAMASI BOŞANMA SEBEBİDİR
Eşlerden birinin sürekli bir biçimde çalışmaması, sık sık iş değiştirmesi, her girdiği işten çıkması, ailesinin bakımını sağlamaması ekonomik şiddete yönelik bir davranış olup bu suretle boşanma davasının konusu olabilmektedir. Aynı zamanda çalışmayan eşin, eşini çalışmaya zorlaması da bu türden bir davranıştır.
Bu husustaki birtakım Yargıtay içtihatları şu şekildedir:
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 2013/14747 E., 2013/28530 K. sayılı ve 04.12.2013 tarihli içtihadı:
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (koca) tarafından; her iki boşanma davası ve fer'ileri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, mahkemenin de kabulünde olduğu gibi; davacı-davalı (koca)'nın eşine fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ettiği, çalışmaya zorladığı, kadın ve çocuğu eve almadığı, birlik görevlerini yapmadığı; buna karşılık davalı-davacı (kadın)'ın da kocasına ve kayınvalidesine küfür ettiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-davalı koca da dava açmakta haklıdır. Az kusurlu olan davalı-davacı kadının kendisinin de boşanma davası açması karşısında, boşanmaya itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup, davacı-davalı koca bakımından Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesindeki boşanma koşulları oluşmuştur. Bu şartlar altında eşler birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün bulunmamasına göre, davacı-davalı kocanın boşanma davasının da kabulüne karar verilecek yerde, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre kadının boşanma davası ve fer'ileri ile ilgili olarak yeniden karar verileceğinden bu yöne ilişkin temyizin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 04.12.2013 (Çrş)
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 2013/13267 E., 2013/26758 K. sayılı ve 18.11.2013 tarihli içtihadı:
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının ziynet ve diğer eşyalara ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanma davasına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davalının son on yıldır çalışmadığı, çalışmak için bir çabasının da olmadığı, bu suretle evlilik birliğinin giderlerine katılmaya ilişkin yasal görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/1)karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 18.11.2013 (Pzt.)